Salam
sejahtera…kawan-kawan…apa khabar, harap Tuhan merahmati kita semua. Baiklah
rakan pembaca blog yang saya hargai sekalian, coretan pengalaman saya
mewawancara En.Fadzil Husin akan diteruskan
lagi. Sebelum saya meneruskan lagi perkongsian pengalaman saya di sini,
saya ingin menyatakan kepada rakan-rakan sekalian bahawa tema tugasan kami
telah diubah kerana tidak sesuai dengan pengalaman yang diceritakan oleh En.Fadzil. Sebelum
ini kami menetapkan tema tugasan sebagai “pengalaman lebih penting daripada taraf
pendidikan untuk menjamin bidang kerja yang luas”. Namun demikian, setelah
mendengar penjelasan dan alasan En.Fadzil menukar haluan hidup beliau pada
perjumpaan pertama, kami mendapati bahawa tema kami yang awal tidak relevan
lagi. Sebaliknya, terdapat sebab lain daripada tanggapan kami terhadap
peralihan tersebut.
Jadi untuk mendapatkan maklumat yang lebih lanjut
kami membuat keputusan untuk mengadakan perjumpaan kali kedua bersama
En.Fadzil. Malangnya, beliau tidak boleh meluangkan masa bersama kami di atas
sebab kesibukkan kerjanya. Walaubagaimanapun En.Fadzil tetap menolong kami
dengan memberikan kebenaran kepada kami untuk bertanya dengan isterinya, Puan
Masanita dengan lebih lanjut. Jadi, kumpulan kami menyediakan beberapa soalan
yang dapat memberikan penerangan kepada segala keraguan yang timbul semasa
membuat tugasan. Pada masa ini juga kami cuba menggunakan peluang ini untuk
bertanya tentang pendapat Puan Masanita terhadap profesion En.Fadzil sebagai
pensyarah yang telah beralih dari bidang logistik sebelum ini.
Bagi
mengetahui sebab dan tujuan En.Fadzil berbuat demikian kami menyediakan
pelbagai soalan untuk ditujukan kepada Puan Masanita. Secara peribadi, saya
bertanggapan bahawa sekiranya alasan beliau relevan, ia boleh dijadikan teladan
dan saya akan cuba belajar sesuatu daripadanya. Salah satu persoalan yang
ditujukan kepada Puan Masanita ialah “mengapakah En.Fadzil meniggalkan dunia
perindustrian dan melibatkan diri dalam institusi pendidikan?" Melalui soalan
ini kami berharap bahawa kami mampu mencungkil keluar alasan sebenar En.Fadzil
melangkah masuk ke dalam dunia pendidikan. Menurut beliau, faktor yang
mendorong En.Fadzil untuk memilih bidang akademik ialah disebabkan minat dan
komitmen En.Fadzil dalam mencapai sesuatu yang diminati walaupun perkara itu di
luar kemampuan beliau. En.Fadzil akan berusaha untuk mencapai impian beliau dan
akan menumpukan sepenuh fokus beliau untuk mencapainya. Bagi En.Fadzil usaha
yang gigih dan setia mampu membawa kejayaan yang cemerlang. Oleh itu, faktor
ini memainkan peranan penting dalam mengubah pemikiran En.Fadzil sehingga
beliau menjadi pensyarah. Daripada kata-kata ini, saya juga berpendapat sama
seperti En.Fadzil bahawa usaha merupakan kunci utama kejayaan bagi seorang
pelajar, tanpa usaha kejayaan tidak boleh dimiliki.
Selain
itu, Puan Masanita juga berkongsi tentang sebab En.Fadzil sedang melanjutkan
pelajaran ke tahap Falsafah Kedoktoran walaupun beliau telah mencecah umur 47
tahun. Alasan yang diberikan masih berkait rapat dengan minat beliau terhadap
pendidikan untuk menghabiskannya ke tahap yang tertinggi. Falsafah kedoktoran
merupakan impian beliau sejak dulu lagi, namun disebabkan beberapa kekangan
yang tidak boleh dielakkan seperti faktor kewangan, masa dan tanggungjawab
beliau kepada keluarga menyebabkan beliau mengambil masa untuk melanjutkannya.
Kini, setelah anak-anak beliau sudah besar dan masing-masing membuat pengajian
di institusi pendidikan awam, maka beliau rasa masa ini merupakan masa yang paling
sesuai untuk beliau melanjutkan pendidikan. Maka, setelah meluangkan masa bersama
Puan Masanita kumpulan saya dengan sebulat suara membuat keputusan untuk
menukarkan kandungan penulisan biografi kami lebih berunsurkan kepada tema “Cinta akan Pendidikan”.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan